ลีลาชีวิต / ทวี สุรฤทธิกุล หลายคนมีความฝันมาตั้งแต่เด็ก ๆ แต่บางคนนั้นกว่าจะมาสำเร็จได้ก็ในบั้นปลายชีวิต ผมรู้จักศศิมาตั้งแต่ พ.ศ.
ผมรู้จักศศิมาตั้งแต่ พ.ศ. 2523 ตอนนั้นเจ้านายของผมกำลังสร้างบ้าน “ริมปิง” อยู่ที่เชียงใหม่ ท่านจะขึ้นล่องจากกรุงเทพฯไปดูความก้าวหน้าของการก่อสร้างอยู่เป็นระยะ โดยไปพักที่โรงแรมรินคำ ตรงสี่แยกถนนซุปเปอร์ไฮเวย์ ทางที่จะขึ้นไปดอยสุเทพ อาหารมื้อเช้านั้นเราก็ทานในโรงแรม ส่วนมื้อกลางวันและค่ำก็จะทานตามร้านต่าง ๆ ที่มีอยู่มากมายในเมืองเชียงใหม่นั้น
“ศศิมา” ในชื่อเล่นที่เพื่อน ๆ เรียกว่า “ปอน” จากชื่อจริงที่พ่อแม่ตั้งให้ว่า “คำปอน” แต่เธอชอบให้คนที่สนิทสนมเรียกว่า “ยุ้ย” มากกว่า ตอนที่ผมได้รู้จักเธอสัก 2-3 ครั้ง ก็เริ่มตีสนิท ถามเธอว่าทำไมชื่อยุ้ยและไม่ชอบชื่อปอน เธอหัวเราะแล้วยิ้มหวาน ก่อนจะตอบว่าเธอชอบแก้มยุ้ย ๆ ของตัวเอง จึงอยากให้คนสนใจในลักษณะเด่นนี้ ส่วนปอนก็ฟังดูเหมือนปอน ๆ หรือเปียกปอน และฟังดูบ้านนอกมากไป...
เธอมีพี่น้อง 7 คน นับว่าเป็นครอบครัวใหญ่ โดยเธอเป็นลูกสาวคนโต แต่เป็นลูกคนที่สองในบ้าน เพราะมีพี่ชายอีกคนหนึ่งที่เกิดก่อน รองจากเธอลงมาก็เป็นน้องสาวและน้องชายสลับกันจนถึงคนสุดท้อง เธอเรียนจบแค่มัธยมปีที่ 3 จำได้ว่าช่วยแม่ขายของมาตั้งแต่เด็ก ๆ ทุกวันเสาร์อาทิตย์ที่มีนักท่องเที่ยวและผู้แสวงบุญมาทำบุญที่วัดพระพุทธบาทตากผ้า เธอต้องแต่งชุดนักเรียนมาหอบไม้แกะสลักและตุ๊กตาชาวเหนือ ไปชูขึ้นตามบันไดรถนักท่องเที่ยว แล้วส่งเสียงใส ๆ ขายสินค้าเหล่านั้น ทุกวันก็จะได้เงินทิปหรือมีผู้ใจบุญแจกเงินให้เพิ่มเติม...
ในปีที่ยุ้ยอายุได้ 20 ปี บรรลุนิติภาวะแล้ว เธอก็ไปเปลี่ยนชื่อที่อำเภอจาก “คำปอน” เป็น “ศศิมา” และบอกพ่อแม่ว่าเธอจะไปทำงานกับเพื่อนที่เชียงใหม่ พอดีกับพี่ชายก็จบรับปริญญาและได้งานทำในบริษัทเอกชน และน้อง ๆ คนรอง ๆ ไปก็มาช่วยขายของได้ทุกคน ทำให้พ่อแม่ไม่มีเหตุผลที่จะรั้งตัวเธอให้หาเงินมาเลี้ยงดูคนอื่น ๆ ในบ้านนั้นอีกต่อไป รวมถึงที่เธอบอกว่าจะส่งเงินให้กับพ่อแม่ทุกเดือน ทำให้พ่อแม่ตกลง อีกทั้งเห็นว่าเชียงใหม่กับลำพูนนั้นก็ไม่ห่างไกลกัน...
ประเทศไทย ข่าวล่าสุด, ประเทศไทย หัวข้อข่าว
Similar News:คุณยังสามารถอ่านข่าวที่คล้ายกันนี้ซึ่งเรารวบรวมจากแหล่งข่าวอื่น ๆ ได้
การทำนายอายุรัฐบาล (1)ทวี สุรฤทธิกุล การทำนายอายุรัฐบาลนั้นไม่ยาก เพราะครูโบราณท่านเขียนไว้หลากหลายตำรา ตำราเหล่านี้ได้จากบรรดานักข่าวหนังสือพิมพ์ คอลัมนิสต์ สื่อสารมวลชน นักวิชาการ และผู้ติดตามข่าวสารทางการเมือง แล้วแต่ว่ายุคนั้น ๆ จะเชื่อถือบุคคลในกลุ่มใด อย่างเช่น หลังเปลี่ยนแปลงการปกครอง พ.ศ.
อ่านเพิ่มเติม »
บรรพต : เสรีไทยยุคมิลเลนเนียม (3)ลีลาชีวิต / ทวี สุรฤทธิกุล เสรีไทยในอดีตมุ่งกู้ชาติ ทว่าเสรีไทยในยุคมิลเลนเนียมมุ่งกู้ชีพของตนเอง สังคมคนไทยในสหรัฐอเมริกาประกอบด้วยคนไทย 2-3 พวกใหญ่ ๆ พวกแรกที่น่าจะมีจำนวนมากที่สุด คือคนที่มาแสวงหาโชค บางส่วนก็หลบหนีหรือซุกซ่อนตัวเองเข้ามา โดยมีความหวังว่าจะได้มีงานทำที่สหรัฐ มีรายได้ที่ดี มีเงินเก็บ และมีความมั่งคั่งร่ำรวยในที่สุด แต่กระนั้นคนที่จะประสบความสำเร็จก็มีจำนวนไม่มาก ส่วนมากก็ยังคงต้องเป็นลูกจ้างไปตลอด ฐานะก็พอกินพอใช้ คือตราบใดที่ยังทำงานได้อยู่ก็จะพอมีรายได้ประคับประคองตัวไป หรือถ้าได้ยกระดับเป็นซิติเซ่น คือพลเมืองของสหรัฐฯ มีประกันสังคม ก็จะได้รับสวัสดิการเลี้ยงชีพไปตลอด แม้ว่
อ่านเพิ่มเติม »
“ดอกไม้” สำหรับ “ลุงตู่” เมื่อ “สูงสุด” คืนสู่ “สามัญ”เมื่อวานนี้ผมเหลียวหลังไปดูผลงานของ “ลุงตู่” และพบว่าเฉพาะด้านเศรษฐกิจนั้นท่านค่อนข้างประสบความสำเร็จไม่น้อยในช่วง “ลุงตู่ 1” ระหว่าง พ.ศ.2557 ถึง พ.ศ.2562
อ่านเพิ่มเติม »
ปัญหาการตั้งรัฐบาลถึงอธิการบดีมหาวิทยาลัยทวี สุรฤทธิกุล ภาพใหญ่ของสังคมไทยย่อมสะท้อนถึงการเมืองและการบริหารในทุกระดับนั้นด้วย อย่างที่ว่ากันว่าเราบริหารกันแบบ “ครอบครัว” และที่ชั่วร้ายกว่านั้นก็คือกระทำกันแบบ “โนสน โนแคร์” วันก่อนดูรายการวิเคราะห์การเมืองทางทีวีสาธารณะช่องหนึ่ง มีนายจตุพร พรหมพันธ์ร่วมเป็นวิทยากรกับอาจารย์สุริยะใส กตะศิลา ผู้ดำเนินรายการส่งคำถามว่า มีความเห็นอย่างไรกับเรื่องที่อดีตนายกฯทักษิณไปนอนอยู่นอกคุกในโรงพยาบาลตำรวจ โดยหลายคนแคลงใจว่าจะไม่ได้ป่วยจริงแบบท้าทายสังคม นายจตุพรได้บรรยายภาพในคุกที่ตัวเองเคยไปอยู่หลายปี ประเด็นหนึ่งที่น่าสนใจก็คือ คนที่เข้าไปอยู่ในนั้นจะรอดพ้นการ “จับภาพ” ของกล้องวงจรปิดจำนวนมากในมุม
อ่านเพิ่มเติม »
บรรพต : เสรีไทยยุคมิลเลนเนียม (2)ลีลาชีวิต / ทวี สุรฤทธิกุล หัวใจที่เสรีย่อมไม่มีอะไรมากีดกั้น เว้นแต่เราจะมอบหัวใจนั้นไปให้คนอื่น บรรพตหรือไอ้เต๋าของเพื่อน ๆ แม้ชีวิตจะมีความยุ่งเหยิงมากมาย แต่ก็สามารถเรียนจบได้ไม่ยาก เพราะในสมัยนั้นพวกเราเรียนกันแบบ “เพื่อนช่วยเพื่อน” คือคนที่เรียนเก่งและตั้งใจเรียน ก็จะเป็นคนที่คอยจดเล็กเชอร์ แล้วเอามาให้เพื่อน ๆ ไปถ่ายเอกสาร โดยจะต้องจดให้ตัวเล็กสักหน่อย เพื่อประหยัดหน้ากระดาษ เนื่องจากค่าถ่ายเอกสารเมื่อ 40 กว่าปีก่อนนั้น ราคาหน้าละ 3 บาท ในขณะที่ก๋วยเตี๋ยวในโรงอาหารราคา 5 บาท แล้วพอใกล้เวลาสอบก็ต้องมาติวข้อสอบให้เพื่อน ๆ รวมถึงถ้าเพื่อน ๆ สอบไม่ผ่าน ติวเตอร์คนเก่งนั้นก็ต้องรับผิดชอบมาติว
อ่านเพิ่มเติม »
มองการเมืองไทยในแง่ดีทวี สุรฤทธิกุล “ตระบัดสัตย์ - สลายขั้ว - ไม่เห็นหัวประชาชน” คือเทรนด์ใหม่ของการเมืองไทย แต่ถ้าจะมองในมุมใหม่ “ตั้งรัฐบาลได้ - นายกฯใหม่ - ไหว้ขอโทษประชาชน” ก็เป็นวิธีทำใจอย่างหนึ่งของคนที่อาจจะผิดหวัง แต่ถ้าตั้งความหวังไปในอีกทางหนึ่งคือมองในแง่ดี เราก็อาจจะเกิดความรู้สึกดี ๆ ขึ้นได้บ้าง ผู้เขียนเป็นอาจารย์รัฐศาสตร์ ได้ร่ำเรียนมาถึงทฤษฎีและหลักการทางการเมืองทั้งตำราสากลและไทย เชื่ออย่างเต็มที่เช่นเดียวกันกับอาจารย์รัฐศาสตร์ทุก ๆ คนว่า นโยบายของพรรคการเมืองคือ “สัญญาประชาคม” นอกเหนือจากที่เป็นอุดมการณ์และจุดยืนของพรรค ที่เป็นสาระสำคัญที่สุดของความเป็นพรรคการเมือง นโยบายเหล่านี้คือข้อสัญญาของพรร
อ่านเพิ่มเติม »