เราจะรับมือกับมิตรภาพที่จืดจางลงอย่างไรดี SanookMen Sanook
แม้ว่าที่ผ่านมาจะเคยสนิทสนมกันมากเพียงไรก็ตาม เหลือแค่คนที่รู้สึกว่าซี้ปึ้กจริง ๆ ประเภทที่ว่าศีลเสมอกันสุด ๆ ต่อให้กาลเวลาจะผ่านมานานหรือห่างหายกันไปเป็นชาติ โลกก็จะเหวี่ยงเรากลับมาเจอกันใหม่ คนที่ใช่อย่างไรเสียก็คือคนที่ใช่อยู่วันยังค่ำ!
แน่นอนว่าการสูญเสียเพื่อนที่เคยสนิทกันไป ในใจมันก็คงจะรู้สึกหนึบ ๆ แน่น ๆ อยู่บ้าง ทว่าก็ปลงได้ว่าคนเราอะนะถ้าเขาจะไป รั้งให้ตายเขาก็ไป ดังนั้น ถ้าอยากอยู่ก็อยู่ อยากไปก็ไปแล้วกัน ตัวเราเองก็มีอะไรต้องทำตั้งมากมาย ไม่มีเวลามาคอยยื้อคนนั้นคนนี้เอาไว้ในชีวิตหรอก มิตรภาพมีบทบาทสำคัญต่อการเติบโตของมนุษย์ เราจึงเรียนรู้ที่จะพัฒนาความสัมพันธ์กับใครสักคนที่อยู่ด้วยแล้วทำให้รู้สึกสบายใจ รู้สึกถูกชะตาด้วย มีความคล้ายคลึงกันในหลาย ๆ อย่าง ชอบอะไรเหมือน ๆ กัน พูดภาษาคล้าย ๆ กัน ใจตรงกันในหลาย ๆ เรื่อง ชนิดที่ว่าแค่มองตาก็รู้ใจ เข้าสู่ขั้นที่สามารถเรียกคนคนนั้นได้อย่างเต็มปากว่าเป็น “เพื่อน” หรือ “เพื่อนสนิท” แต่มิตรภาพมันก็เหมือนสสารทุกอย่าง ที่จืดจางได้ เลือนลางได้...
เมื่อมิตรภาพเริ่มจืดจางลง จาก “เพื่อนกันตลอดไป” อาจแปรเปลี่ยนเป็น “เพื่อนกันไม่ตลอดไป” ทุกการสูญเสียมีคนที่จะต้องเจ็บปวด เพราะเพื่อน ๆ เหล่านั้นล้วนเป็นส่วนประกอบสำคัญที่สร้างตัวตนของเราขึ้นมา ดังนั้น เมื่อความไม่เหมือนเดิมมาเยือน เราจึงรู้สึกเสียศูนย์และมีความรู้สึกเชิงลบอื่น ๆ ครอบงำ ทั้งความเศร้า ความโกรธ ความว้าเหว่ ความโดดเดี่ยว ความทรมาน เพราะเสียคนที่เคยเป็นที่พึ่งทางใจ เป็นความมั่นคง เป็นความปลอดภัยในชีวิตไป คำถามคือ...