บทเรียนจากหน้าร้อนเดือนเมษาฯ ชัชรินทร์ไชยวัฒน์ ทรรศนะ
อยู่พอสมควรเหมือนกัน คือร้อนกันในระดับตับแลบ ม้ามแลบ เอาเลยถึงขั้นนั้น แต่ที่น่าสังเกตก็คือว่า ประดาความร้อนเหล่านี้ ก็อาจเป็นไปในแค่บางครั้ง บางครา บางช่วง บางระยะ ไม่ถึงกับตับแลบ ม้ามแลบ ไปโดยตลอด อันเนื่องมาจากฝน-ฟ้า ท่านโผล่เข้ามาสอดแทรก ทำให้อะไรที่ร้อนๆ ชุ่มฉ่ำ เย็นสบาย ขึ้นมาโดยฉับพลันทันที...
แต่ก่อนที่พิรุณท่านจะโปรยปราย หลั่งมาเองเป็นฝนอันชุ่มฉ่ำ ชื่นเย็น และชื่นใจ อุณหภูมิอากาศก่อนหน้านั้น มันจะหนักไปทางร้อนแสนร้อน ระดับแทบฉิบหาย วายวอด อย่างเห็นได้โดยชัดเจน ชนิดอาจถือเป็นข้อสังเกตได้เลยว่า ยิ่งร้อนหนักขึ้นไปเท่าไหร่ ยิ่งเท่ากับโอกาสที่จะได้เจอกับฝน-ฟ้า เจอกับเสียงคำรามครืนๆ เจอกับฟ้าแลบ ฟ้าผ่า ฟ้าฟาดเปรี้ยงๆ ก่อนจะตามมาด้วย...ฝนจ๋าฝน ฝนเทลงมาให้เย็นชื่นใจ ยิ่งย่อมมีความเป็นไปได้มากขึ้นไปเท่านั้น อันนี้นี่แหละ...ที่มันเลยก่อให้เกิดขอฝนเอาเลยแม้แต่น้อย...
ความร้อนในเดือนเมษาฯ...มันเลยไม่ถึงกับร้อนแสนร้อนมากมายซักเท่าไหร่ หรือร้อนกันแค่ในบางช่วง บางระยะ ร้อนแบบพอทนได้ หรือพออยู่ๆ กันไปได้ ด้วยเหตุเพราะ