โกก้าง คำเรียกขานที่คนท้องถิ่นไตรัฐฉานและชาวพม่า เรียกกลุ่มคน เชื้อสายจีน ที่อาศัยบนภูเขาสูงด้านตะวันออกเฉียงเหนือของรัฐฉาน และนี่คือบทวิเคราะห์ความขัดแย้งที่เกิดขึ้น กรุงเทพธุรกิจ
โกก้าง เป็นคำเรียกขานที่คนท้องถิ่นไตรัฐฉานและชาวพม่า เรียกกลุ่มคนเชื้อสายจีนที่อาศัยบนภูเขาสูงด้านตะวันออกเฉียงเหนือของรัฐฉาน เป็นพื้นที่เขตตะวันออกของแม่น้ำสาละวินต่อชายแดนจีน ชาวจีนที่นั่นเป็นจีนภาคกลางหรือฮั่น ที่อพยพภัยการเมืองช่วงเปลี่ยนราชวงศ์หมิง มาเป็นราชวงศ์ชิง นั่นคือตรงกับสมัยปลายอยุธยาก็แบบเดียวกับที่คนไท เรียกชาวเวียดนามว่า ญวณ ทั้งที่คนเวียดนามไม่ได้เรียกตัวเองว่าญวน คนจีนที่อพยพมาปักหลักดินแดนแถบนั้นถูกคนไตมาว เจ้าถิ่นเรียกว่าพวก...
อย่างคำไต “ผาสี” ที่หมายถึงฮ่อหรือจีนอิสลามจากยูนนาน พม่า เรียกเป็น “ปันตี” เพราะลิ้นออกเสียงส.เสือไม่ได้ อังกฤษรับไปอีกทอดเขียนเป็น Panthay หมายถึงกลุ่มคนจีนอิสลามในยูนนาน ออกเสียงใหม่ไปคนละความหมายเลย เพราะสันนิษฐานว่า ผาสี นั้นมาจาก ปาร์ซี / เปอร์ซี ที่คนเอเชียกลางเปอร์เซียเรียกตนเอง เก้าก้าง ที่คนท้องถิ่นเรียกขานเขตแดนพื้นที่เมืองภูเขา และเรียกกลุ่มชนที่อาศัยที่นั่นไปด้วยว่า พวกเก้าก้าง จึงถูกพม่าและอังกฤษรับไปเพี้ยนไปเป็น Kokang ด้วยเหตุฉะนี้ชาวจีนภาคกลางที่อพยพมาอยู่ ณ ดินแดนโกก้างอันไกลโพ้นสุดเขตยูนนานไกลจากลี่เจียง-ต้าลี่ที่ว่าไกลแล้ว ยังไกลออกไปอีก ที่แท้เป็นกลุ่มขุนนางขุนศึกใกล้ชิดราชวงศ์หมิง หัวหน้ากลุ่มตระกูลที่อพยพมาคือ ตระกูลหยาง เป็นแซ่ของขุนศึกมีบทบาทในราชสำนักมายาวนาน...
แต่ด้วยในยุคโบราณยังไม่มีการปักปันเขต ดินแดนนี้ยังอยู่ในหุบเขาลี้ลับของยูนนานด้วย และยังมีเขตปกครองท้องถิ่นเมืองไต คนไตรัฐฉานระบุว่า ชุมชนโกก้างตรงนั้นขึ้นกับเมืองแสนหวี ภายใต้ปกครองของเจ้าฟ้าแสนหวี เจ้าฟ้าโกก้างยังเป็นคนตระกูลหยางซึ่งสืบมาหลายชั่วคน จากกลางอยุธยามาถึงราวสมัยรัชกาลที่ 5 สองร้อยปีขึ้นที่คนจีนภาคกลางหล่อหลอมกลายเป็นโกก้าง