ลีลาชีวิต / ทวี สุรฤทธิกุล หลายคนเข้าวัดด้วยเหตุผลต่าง ๆ กัน แต่บางคนก็เข้าไปเพื่อหาคำตอบหลาย ๆ อย่าง กนิษฐาก็เป็นหนึ่งในจำนวนหลาย ๆ คนที่ต้องการค้นหาคำตอบบางอย่างนั้น แต่ว่ากว่าจะมาเข้าวัดก็เป็นช่วงปลายของชีวิต เพราะเธอมาเข้าวัดภายหลังที่เกษียณจากงานราชการนั้นแล้ว ในอายุกว่าหกสิบปีแล้วนี้ จึงถือว่ามีอาวุโสมากพอสมควร...
กนิษฐาก็เป็นหนึ่งในจำนวนหลาย ๆ คนที่ต้องการค้นหาคำตอบบางอย่างนั้น แต่ว่ากว่าจะมาเข้าวัดก็เป็นช่วงปลายของชีวิต เพราะเธอมาเข้าวัดภายหลังที่เกษียณจากงานราชการนั้นแล้ว ในอายุกว่าหกสิบปีแล้วนี้ จึงถือว่ามีอาวุโสมากพอสมควร แต่ความจริงแล้วที่ไปรวมกันอยู่ในวัด ก็มีแต่คนอายุรุ่นราวคราวเดียวกันทั้งนั้น เพียงแต่มารวมกันที่วัดด้วยเหตุผลต่าง ๆ รวมถึงตัวเธอด้วยที่มีเหตุผลไม่เหมือนใคร
กนิษฐาเคยติดตามคุณยายไปวัดมาตั้งแต่เด็ก ๆ แต่นั่นเธอไปเพื่อเล่นกับเพื่อน ๆ เด็ก ๆ ที่ติดตามผู้ใหญ่ไปวัด รวมถึงที่จะได้รับประทานอาหารและขนมอร่อย ๆ ที่ชาวบ้านทำประชันกันสุดฝีมือไปถวายพระสงฆ์ ด้วยความเชื่อว่ายิ่งทำอร่อยมาก ๆ เท่าใด ก็จะยิ่งได้บุญมาก ๆ เท่านั้น และถ้าเราตายไปได้อยู่บนสวรรค์ ก็จะต้องได้รับประทานอาหารดี ๆ นี้ไปโดยตลอด โดยข้อความอันหลังนี้คุณยายก็ชอบพูดอยู่เสมอ ๆ ลูก ๆ หลาน ๆ จึงควรตั้งใจทำอาหารหรือซื้ออาหารดี ๆ ถวายพระให้เป็นประจำ...
ตอนที่เธอรับราชการใหม่ ๆ ก็มีคนมาชอบเธอเยอะเหมือนกัน เพราะรูปร่างหน้าตาของเธอก็เป็นที่ร่ำลือว่า “ยิ่งกว่าไปวัดไปวาได้” แต่ส่วนมากก็จะเป็นข้าราชการด้วยกันนั่นแหละ แต่ละคนก็ค่อนข้างจะมีอายุ และบางคนก็มีภรรยาแล้ว แต่ชอบมาเล่นหูเล่นตากับเธอซึ่งเป็น “เด็กใหม่” ซึ่งเธอก็รู้ทันและซัดกลับไปบ่อย ๆ เพราะแม่ของเธอสอนไว้ ว่าข้าราชการนี้มีพวก “เฒ่าหัวงู” เยอะ ส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะข้าราชการนี้พอมีตำแหน่งสูง ๆ ก็ถือตัวว่ามีอำนาจเหนือลูกน้องในที่ทำงาน ชอบที่จะแสดงความเหนือกว่า...
เธอ “ปิ๊ง” ข้าราชการหนุ่มคนนี้ด้วยความบังเอิญ เพราะเธอไม่เคยคิดจะชอบคนในที่ทำงานมาโดยตลอดตามที่แม่เธอพร่ำสอน อีกทั้งพ่อของเธอก็เป็นข้าราชการ และที่เลิกราหย่าร้างกับแม่ก็ด้วยเรื่องสาว ๆ ในที่ทำงานนี่แหละ ทำให้เธอเกลียดผู้ชายที่เป็นข้าราชการมากกว่าธรรมดา และมีความคิดมาตั้งแต่เป็นสาว ๆ แล้วว่า ถ้าหาผู้ชายดี ๆ ไม่ได้ก็จะไม่แต่งงาน เพราะกลัวเกิดปัญหาเดียวกันกับแม่ รวมทั้งที่ได้รู้มาว่าการชีวิตครอบครัวนั้นเป็น “การเสี่ยงภัย” อย่างที่สุด เพราะถ้าได้คู่ชีวิตไม่ดีแล้ว ก็ไม่ได้พังพินาศเฉพาะแต่ตัวเรา...
ประเทศไทย ข่าวล่าสุด, ประเทศไทย หัวข้อข่าว
Similar News:คุณยังสามารถอ่านข่าวที่คล้ายกันนี้ซึ่งเรารวบรวมจากแหล่งข่าวอื่น ๆ ได้
หลวงพี่เกษม : นิพพานก้นกุฏิ (2)ลีลาชีวิต / ทวี สุรฤทธิกุล พระนิพพานนั้นคงนิ่งอยู่เสมอ เพียงแต่ถ้าใครวิ่งเข้าหา พระนิพพานก็จะยิ่งอยู่ห่างออกไปเรื่อย ๆ ในกุฏิหลวงพี่เกษม คือห้องโล่ง ๆ ขนาด 2 เมตรครึ่งคูณ 3 เมตร พอพ้นประตูเข้าไปก็ถึงที่นอน ที่เป็นเพียงผืนผ้าหุ้มแผ่นฟูกปูแผ่อยู่บนเสื่อกกสีซีด ๆ ผืนผ้าที่หุ้มดูเก่า ๆ แต่สะอาดพอควร เช่นเดียวกันกับหมอนและผ้าห่มที่พับวางไว้บนหมอนนั้น...
อ่านเพิ่มเติม »
สิ่งที่เห็นจากภาพนี้ บอกได้ถึงนิสัยในการแก้ปัญหาของคุณทักษะในการแก้ปัญหา นับเป็นอีกทักษะเฉพาะตัวที่คนเราแต่ละคนมีไม่เหมือนกัน บางคนแก้ปัญหาด้วยวิธีรักสงบ มีความสามารถพิเศษในการเรื่องยาก ๆ ให้จบลงง่าย ๆ แบบเงียบ ๆ แต่บางคนก็เป็นพวกเล็ก ๆ ไม่ ใหญ่ ๆ ทำ
อ่านเพิ่มเติม »
ไทสัน : สวรรค์ในโลกอีกใบ (3)ลีลาชีวิต / ทวี สุรฤทธิกุล ชีวิตที่สิ้นหวังคือชีวิตที่ไม่รู้อนาคต แต่คุกนั้นคือยาหล่อเลี้ยงชีวิต ให้มีความหวังว่าอิสระภาพจะมาถึงเมื่อไร ไทสันสนิทสนมกับเจ้าหน้าที่จนเกิดความไว้ใจว่า ทั้งสองฝ่ายนั้นคือ “เพื่อน” ของกันและกัน เพราะในธุรกิจมืดที่เขาทำอยู่ต้อง “แบ่งกันกิน” อยู่ตลอดเวลา แต่ก็ดูเหมือนว่าเพื่อนผู้ถือกฎหมายของเขา “กินไม่อิ่ม”...
อ่านเพิ่มเติม »
ไทสัน : สวรรค์ในโลกอีกใบ (2)ลีลาชีวิต / ทวี สุรฤทธิกุล ชีวิตนอกคุกนั้นไร้อนาคตยิ่งกว่าในคุก อีกทั้งอนาคตในคุกก็มีคนกำหนดให้อย่างมั่นคงแน่นอน คนไทยชอบเรียกฝรั่งตัวดำ ๆ ว่า “ไอ้มืด” ไทสันจึงมีชื่อเรียกตามปากของคนไทยว่า “ไอ้มืด” ไปด้วย แม้ว่าเขาจะเป็นแอฟริกันไม่ใช่อเมริกันนิโกร แต่ถ้าเพื่อนที่สนิทกันหน่อยก็จะเรียกเขาว่า “ไอ้เหนี่ยง”...
อ่านเพิ่มเติม »
ไทสัน : สวรรค์ในโลกอีกใบคอลัมน์ ลีลาชีวิต / ทวี สุรฤทธิกุล คุกสำหรับคนส่วนใหญ่มองว่าคือนรกที่มีแต่ทุกข์ทรมาน ทว่าอาจจะเป็นสวรรค์สำหรับหลาย ๆ คนที่หนีเข้ามาจากโลกภายนอก ชื่อเดิมของเขาค่อนข้างจำยากเพราะเป็นชื่อที่ออกสำเนียงฝรั่งบนภาษาพื้นเมือง บ้านเกิดเมืองนอนของเขาในแอฟริกาถูกมหาอำนาจเข้ายึดครองมาตั้งแต่หลังสงครามโลกครั้งที่ 1 แล้วฝรั่งชาตินั้นก็ใช้วิธีการปกครองแบบที่ถนัด...
อ่านเพิ่มเติม »
เฌอปราง : ในอ้อมกอดอันเปราะบาง (4)ลีลาชีวิต / ทวี สุรฤทธิกุล คนรุ่นใหม่เชื่อว่าอนาคตของโลกอยู่ในมือของพวกเขา แต่ความจริงนั้นอดีตก็ถูกสร้างมาด้วยมือหลายมือ ทั้งนี้การสร้างอนาคตก็ยังต้องใช้หลาย ๆ มือ หรือความร่วมมือของคนหลาย ๆ รุ่นมาช่วยกัน งานการเมืองมักทำให้คนลุ่มหลงได้โดยง่าย โดยเฉพาะการขายฝันให้กับคนรุ่นใหม่ ผมเองก็เคยลุ่มหลงมาตั้งแต่ตอนเรียนมัธยม...
อ่านเพิ่มเติม »